רעצענזיע: „לידער פֿון גן־עדן‟

Review: "Songs of Paradise"


פֿון לייבל רויטמאַן

Published June 29, 2016, issue of June 25, 2016.

(די 2 טע זײַט פֿון 3)

די מחברטעס מרים האָפֿמאַן און רענע בערקאָוויטש־באָראָ האָבן גענומען איציק מאַנגערס „חומש־לידער‟ און געשאַפֿן אַ מאָדערנע פּיעסע. די גרופּע יונגע חבֿרה דערציילט אויף אַ פֿאַרווײַלנדיקן אופֿן די מעשׂה־בראשית און טוען עס אויפֿן סמך פֿון מעלאָדישע לידער, פֿײַערדיקע טענץ און פֿילפֿאַרביקע עקזאָטישע קאָסטיומען. אָט ,למשל, לייענט ווי אָדם הראשון (יהונתן ראָזען) פֿאָרשט אויס זײַן פּלוניתטע חווה (הילי דײַטש־שני):

„וווּ ביסטו געווען, עוואַ מײַן ווײַב,
וווּ ביסטו געווען, מײַן קינד?‟
„איך בין געווען אין דער פֿלוימען אַליי
און געפּלוידערט מיטן ווינט.‟

ביידע זענען אָנגעטאָן אין פֿילפֿאַרביקע ציצענע קליידער, אויפֿגענייטע פֿון דער קאָסטיומען־קינסטלערין עסטעלע וואָראָנקאָוויטש און זעען אויס ווי אַ פּאָרפֿאָלק, וואָס פֿאַרברענגט די וואַקאַציעס אין רעוויערע. זיי שטעקן אָן דעם עולם מיט זייער התלהבֿותדיק געזאַנג (מוזיק: ראָזאַלי גערוט).

די מוטער שׂרה (מאָניקע וואַרדימאָן) מאַטערט אַבֿרהם אָבֿינו (אַנדריי קאַשקער) מיט דער שטענדיקער פֿראַגע:

„אַוורעמל, ווען וועלן מיר האָבן אַ קינד?
מיר זענען ביידע שוין אַלטע לײַט.‟

און אירמע סטעפּאַנאָוו, אין דער ראָלע פֿון הגר, באַצויבערט ניט בלויז אבֿרהמען, נאָר דעם גאנצן עולם מיט איר עקזאָטישער שיינקייט און גראַציעזע מזרחדיקע טענץ.

די איינע טראַגעדיע פֿון דער פּרשה — הבֿלס מאָרד — האָט רירנדיק אויסגעשפּילט דער דרײַלינג, די מוטער חוה (רונית אשרי), קין (ניבֿ שפֿיר) און הבֿל (אמיתי קידר), כאָטש אין אַלגעמיין הערשט אויף דער בינע די אַטמאָספֿער פֿון פֿרייד און אַ גוט געמיט.