סוף־ספּעטעמבער איז סוף־כּל־סוף אַרויס די נײַע פֿאָרויסגעזעענע דראַמע־סעריע פֿון וווּדי אַלען, Crisis in Six Scenes [אַ קריזיס אין זעקס סצענעס]. אויף יעדן אינטערוויו, וואָס אַלען האָט געגעבן לכּבֿוד דעם, האָט ער זיך באַקלאָגט וואָס פֿאַראַ טעות איז די גאַנצע זאַך געווען. וויפֿל מי און וויפֿל האָרעוואַניע האָט ער אַרײַנגעלייגט אינעם שאַפֿן אַ דראַמע-סעריע אַנטקעגן אַ פֿילם, וואָס מיט דעם האָט ער אַ סך מער דערפֿאַרונג. אָבער ער האָט די פּראָדוצירערס בײַ „אַמאַזאָן־סטודיאָס‟ שוין געהאַט געגעבן זײַן הסכּמה, האָט ער נישט געקענט אָפּשטעלן דעם פּראָיעקט אין מיטן.
אַלענס לעצטער פֿילם Café Society [קאַווע־הויז חבֿרה] איז אַליין געווען אַ שטיקל קריזיס אין מײַנע אויגן. די דראַמאַטישע סצענעס זענען דאָרט ווײַט נישט געפֿלאָסן, און דער הומאָר איז געווען פֿאַרטריקנט און אַלט־געבאַקן. ס’איז מיר צום ערשטן מאָל קלאָר געוואָרן ווי שווער ס׳איז געוואָרן צו פֿאַרטיידיקן אַלענס לעצטע פֿילמען. דער סיפּור־המעשׂה פֿון יענעם פֿילם איז פֿאָרגעקומען אין ניו־יאָרק און לאָס־אַנדזשעלעס אין די 1930ער יאָרן, אַ תּקופֿה וואָס דער 80־יעריקער אַלען קען מער פֿון קולטורעלע פּראָדוקציעס, ווי פֿון דער פּערזענלעכער איבערלעבונג.
„אַ קריזיס אין זעקס סצענעס‟ קומט פֿאָר אין די 60ער יאָרן — אַ תּקופֿה וואָס אַלען האָט אַליין דורכגעלעבט — אין אַ פֿאָרשטאָט פֿון ניו־יאָרק, אַ פּנים וועסטשעסטער, אינעם גרויסן, פֿאַרמעגלעכן הויז פֿון אַן עלטערן פּאָרפֿאָלק — סידני דזשיי מאַנסינגער, אַ דורכגעפֿאַלענער מחבר וואָס מאַכט זײַן פֿאַרדינסט אין רעזשיסירן טעלעוויזיע־רעקלאַמעס, און זײַן ווײַב קיי (אַ פּסיכאָלאָג). אין מיטן דערינען דרינגט זיך אַרײַן קייס אַ ווײַטע קרובֿטע, די יונגע ראַדיקאַלע אַקטיוויסטקע, לעני דייל.
דייל, אַנטלויפֿנדיק פֿון דער פּאָליציי און דעם FBI, וויל זיך באַהאַלטן בײַ די מאַנסינגערס אויף אַ פּאָר טעג, נאָכן אַרײַנלייגן אַ באָמבע אין פּראָטעסט קעגן דער מלחמה אין וויעטנאַם. די קאָמעדיע פֿאַרלאָזט זיך דאָ צום אַלעם ערשטן אויף די אַקטיאָרן און זייערע געשטאַלטן. אַלען, נאָך אַ פּאָר יאָר הפֿסקה, איז צוריק אין שפּילן די הויפּט־ראָלע (סידני). סידני איז דער קלאַסישער וווּדי אַלען טיפּ: דער היפּאָכאָנדריקער, אַ נעבעכדיקער און נעווראָטישער ניו־יאָרקער ייִד. מען קען זאָגן אַז קיינער שפּילט נישט אָט די ראָלע ווי אַלען אַליין, נישט געקוקט אויף די פֿילע פּרוּוון פֿון ייִנגערע אַקטיאָרן אין אַלענס פֿילמען, ווי דזשעסי אײַזענבערג אין „קאַווע־הויז חבֿרה‟. סידניס וויצן, אַרויסגעזאָגט דורך אַלען, אַרבעטן פּשוט בעסער; למשל, אין דער סצענע וווּ דער באמת געזונטער סידני פּרוּווט דעם דאָקטאָר איבעררעדן אַז ער איז מסוכּן־קראַנק. הגם ס’איז שוין מער ווי איין מאָל געמאַכט, איז עס פֿאָרט קאָמיש.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.