פּראָפֿעסאָר וואַלטער זאבֿ פֿעלדמאַן, אַ באַקאַנטער פֿאָרשער פֿון טערקישער און ייִדישער מוזיק און אַ געניאַלער טענצער, האָט הײַיאָר באַזוכט יאַפּאַן מיט זײַן פֿרױ, פּראָפֿעסאָרין יהודית פֿריגישי. כאָטש דער וויזיט איז פֿאָרגעקומען אין מײַ האָבן זיי געמאַכט אַ טיפֿן אײַנדרוק אויפֿן יאַפּאַנישן עולם מיט זײערע לעקציעס און פֿאָרשטעלונגען.
ד״ר פֿריגישי איז אַ שרײַבערין, אַ קינסטלערין און אַ פּראָפֿעסאָרין אין בר־אילן־אוניווערסיטעט אין ישׂראל.
דאָס פּאָרל האָט רעפֿערירט אויף אַ סימפּאָזיום אין מײדזשיגאַקוּין (Meiji Gakuin) אוניווערסיטעט אין טאָקיאָ אויף דער טעמע „ייִדישע מוזיק, טענץ און תּפֿילות‟. מער װי 60 מענטשן זענען געווען אין זאַל. זיי האָבן גערעדט אויף ענגליש און מען האָט זיי איבערגעזעצט אויף יאַפּאַניש. דער עולם האָט זיך צוגעהערט מיט גרויס אינטערעס. אַ טייל פֿונעם מאַטעריאַל קען מען לייענען אין זייערע ביכער: ד״ר פֿעלדמאַנס Klezmer: Music History, and Memory [כּלי־זמר: מוזיק, געשיכטע און זכּרון] פֿון 2016, און ד״ר פֿריגישיס בוך, „שרײַבן אויפֿן וואַסער‟ פֿון 2014, וואָס איז אויף אונגעריש אָבער וועט אין גיכן אַרויס אויף ענגליש מיטן טיטל Writing on Water.
נאָך די לעקציעס איז געווען אַ רונדע פֿראַגעס־און־ענטפֿערס. בדרך־כּלל קװענקלען זיך יאַפּאַנער צו פֿרעגן שאלות און צו רעדן אין אַ גרױסן זאַל אָבער אויף דעם סימפּאָזיום האָט דער עולם געפֿרעגט אַ סך. ס׳רובֿ מענטשן זײַנען נישט געווען קיין עקספּערטן אין ייִדישע לימודים אָבער זיי האָבן זיך פֿאַראינטערעסירט מיט כּלערליי אַספּעקטן פֿון דער ייִדישער קולטור.
ס׳איז נישטאָ קיין סך אינפֿאָרמאַציע װעגן ייִדן אויף יאַפּאַניש, און אַפֿילו נישטאָ קיין איין אוניװערסיטעט מיט אַן אָפּטײל פֿון ייִדישע לימודים. דערפֿאַר ווייסן די יאַפּאַנער זייער ווייניק וועגן דעם. מענטשן האָבן געפֿרעגט װעגן ייִדן, ישׂראל און דער באַציִונג צװישן ייִדן און יאַפּאַנער און געפּרוּװט בעסער פֿאַרשטיין און באַרײַכערן זייער וויסן.
איין מאַן האָט באַמערקט װעגן דער ענלעכקייט פֿון ייִדן און יאַפּאַנער. אַן אַנדערער האָט געזאָגט אַז דער יאַפּאַנישער טאַנץ „באָן־אָדאָרי” איז זײַער ענלעך צו אַ ייִדישן טאַנץ. „באָן־אָדאָרי‟ טאַנצט מען אום „אָבאָן”, אַ יאַפּאַנישער יום־טובֿ אין זומער. מע זאָגט אַז אין „אָבאָן” געדענקען די לעבעדיקע בעסער די טויטע ווײַל די געשטאָרבענע שטייען דעמאָלט אויף תּחית־המתים און טאַנצן „באָן־אָדאָרי” מיט זייערע שכנים אין אָוונט. דער מאַן, װאָס האָט געפֿרעגט די פֿראַגע, האָט אַזוי געמיינט ווײַל פּראָפֿ׳ פֿעלדמאַנס הענט האָבן זיך באַוועגט אַרויף און אַראָפּ, אַזוי ווי אין דעם יאַפּאַנישן טאַנץ „באָן־אָדאָרי”. פּראָפֿ׳ פֿעלדמאַן האָט זיך פֿאַראינטערעסירט מיט דער פֿראַגע. ער האָט דערקלערט אַז בײַ די ייִדישע טענץ מאַכט מען טאַקע אַ סך זשעסטן.
אַ צווייטער מאַן האָט געזאָגט: „בײַ די ייִדישע טענץ באַוועגט זיך דער קערפּער פֿון די טענצער אַהין און אַהער װײַל ייִדן טראַכטן אַלע מאָל װעגן דער דירעקטער באַציִונג צװישן דעם הימל און דער ערד. עס איז אַ ספּעציעלער געדאַנק פֿון ייִדן. דאָס בילד פֿון אַ גאָט און דעם הימל איז אַנדערש בײַ ייִדן.‟
די לעקציע פֿון פּראָפֿ׳ פֿריגישי װעגן תּפֿילות האָט געמוטיקט די צוהערער צו טראַכטן װעגן רעליגיעזע זאַכן, וועגן וועלכע זײ טראַכטן נישט קיין סך. אַזאַ דירעקטע באַציִונג מיט גאָט איז זיי נײַ ווײַל אין יאַפּאַן איז אַ סך מער פֿאַרשפּרייט דער פּאָליטעיִזם.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.