(די 3 טע זײַט פֿון 5)
„ער האָט אָנגעהויבן זיך שטאַרק קריגן מיט מײַן מאַמען, כאָטש איך האָבן נישט געוווּסט פֿאַר וואָס,‟ האָט דינה דערציילט. „ער פֿלעגט געבן אַ זעץ אין טיש, אַז די פֿענצטער האָבן געציטערט. ס׳האָט אונדז שטאַרק איבערגעשראָקן ווײַל ער האָט געהאַט אַזוינע גרויסע מוסקלען, אַז איך האָב מורא געהאַט ער זאָל אונדז אָנשלאָגן. די מאַמע פֿלעגט שטיל זיך בעטן בײַ אים: ׳וועלפֿקע, וועלפֿקע…׳ און ער האָט געענטפֿערט מיט כּעס: ׳פֿאַרשווײַג מיך נישט!׳ און שעלטן אויף רוסיש.‟
דינה האָט אַליין נישט געוווּסט ווי „נישט־לײַטיש‟ ס׳זענען געווען יענע רוסישע אויסדרוקן ביז ס׳האָט זיך בײַ איר איין מאָל אַרויסגעכאַפּט איינער פֿון זיי בעת אַ טאַנץ־רעפּעטיציע. „מײַן רוסישע טאַנץ־לערערין האָט זיך איבערגעשראָקן, ווען זי האָט דאָס דערהערט פֿון מײַן מויל,‟ האָט זי געזאָגט. „זי איז גלײַך צוגעלאָפֿן צו מיר און זיך געבעטן בײַ מיר: ׳אוי, זאָג דאָס נישט! דו ביסט דאָך אַ גוט מיידל!׳ האָב איך שוין פֿאַרשטאַנען ווי שלעכט די ווערטער זענען געווען.‟
„די מאַמע האָט מיר דערציילט, אַז יונגערהייט האָט דער טאַטע געשיכּורט אַ סך, און דערפֿאַר האָט ער אין די שפּעטערע יאָרן קיין מאָל נישט געטרונקען קיין טראָפּן,‟ האָט דינה באַמערקט. אַ טייל מענטשן האָבן דערמאָנט, אַז יונין איז געווען גוטע פֿרײַנד מיטן פּאָעט מאַני לייב (כאָטש מאַני לייב איז געווען מיט 15 יאָר עלטער), מיט וועמען ער האָט געאַרבעט אין קעמפּ בויבעריק, און זיי פֿלעגן זיך אָפֿט אָנשיכּורן צוזאַמען מיט די אַנדערע חבֿרה־לײַט, און גיין „הוליען‟ מיט די מיידלעך.
„אין די 1920ער און 1930ער יאָרן איז געווען זייער פֿאַרשפּרייט דער געדאַנק פֿון פֿרײַער ליבע, און אין די לינקע ייִדיש־קרײַזן אויך,‟ האָט געלע באַמערקט. אַ טייל ייִדישע שרײַבער האָבן דעמאָלט געשריבן און אָפּגעדרוקט ליבע־לידער פֿאַר פֿרויען, וועלכע זענען נישט געווען זייערע אייגענע ווײַבער, און דאָס זעלבע האָבן געטאָן די ייִדישע שרײַבערינס. „טיילווײַז, צוליב דעם האָט מײַן מאַמע דווקא נישט געוואָלט, אַז איך זאָל גיין אין אַ ייִדישער שול, ווײַל זי האָט געהאַלטן, אַז ס׳איז נישט קיין געזונטע סבֿיבֿה פֿאַר אַ יונג מיידל,‟ האָט געלע געזאָגט.
„יונין איז געווען אַ שטאַרק עמאָציאָנעלער מענטש, סכּנת־נפֿשות!‟ האָט ד״ר לאַפּין באַמערקט. „דערצו איז ער געווען אַ שטאַרק אויסגעלינקטער, און מסתּמא אויסגעפּרוּווט אַלע יצר־הרעס…‟
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.