(די 2 טע זײַט פֿון 4)
„זי האָט נישט געוווּסט, אַז זי וועט דאַרפֿן אַרבעטן סײַ ווי אַ קעמפּ־אויפֿפּאַסער, סײַ ווי אַ סאָציאַלער אַרבעטער, סײַ ווי אַן אויפֿזעער פֿון דיסציפּלין,‟ האָט ראָזענטאַל געזאָגט. „האָט זי שוין נישט געקענט פֿאָרן צו דער באָבען.‟ עזרא בענוס, אַן 21־יאָריקער סטודענט פֿון קונסט און ייִדישע שטודיעס אין האָנטער־קאָלעדזש, האָט אויך נישט געוווּסט, אַז ער וועט פּלוצלינג פֿאַרוואַנלדט ווערן אין אַ סאָציאַלן אַרבעטער. ווי אַ „געבורטרעכט‟־פֿירער, וועלכער האָט דורכגעמאַכט אַן אינטענסיווע טרענירונג דורך דער נײַער פּראָגראַם, Taglit Fellows, האָט בענוס זיך געריכט, אַז ער וועט פּשוט ברענגען די יונגע לײַט צו די טוריסטישע ערטער אין ישׂראל, און העלפֿן דערוועקן אין זיי „דאָס פּינטעלע ייִד‟. ער האָט נישט געוווּסט, אַז ער וועט דאַרפֿן העלפֿן געוויסע פֿון זיי מיט זייערע עמאָציאָנעלע פּראָבלעמען.
„אין אונדזער גרופּע איז געווען אַ בחור, אַ וויצלער, וואָס אַלע האָבן אים ליב געהאַט,‟ האָט בענוס דערציילט. „בעת איינער פֿון אונדזערע באַרג־שפּאַצירן, האָב איך אָבער פּלוצלינג דערזען, אַז ער זיצט אַליין און וויינט. ער האָט מיר דערציילט, אַז ער לײַדט פֿון דעפּרעסיע און אַנגסטן, און האָט דערפֿאַר געפּרוּווט אויף דער נסיעה זיך אַרויסשטעלן ווי אַ ׳פֿריילעכער׳ בחור, אָבער ער האָט איצט מורא געהאַט, אַז ער וועט די שפּיל נישט קענען לאַנג אויפֿהאַלטן.‟
בענוס האָט אים אויסגעהערט און געפּרוּווט באַרויִקן. „ס׳האָט זיך געשאַפֿן אַ געוויסע פֿאַרבינדונג צווישן אונדז, וואָס איך האָף וועט אים העלפֿן צו לייזן זײַנע אידענטיטעט־ענינים,‟ האָט בענוס געזאָגט. במשך פֿון דער נסיעה איז בענוס טאַקע יעדן טאָג — אַ מאָל אַפֿילו עטלעכע מאָל אַ טאָג — צוגעגאַנגען צו אים, געפֿרעגט, ווי עס גייט אים, און ווי אַ פּועל־יוצא, האָט ער אַליין געמוזט פֿאַרפֿעלן אַ טייל פֿון די אַקטיוויטעטן.
יוסי *, אַ 29־יאָריקער בחור, וואָס האָט אָנגעפֿירט מיט אַ „געבורטרעכט‟־גרופּע דורך דעם „אָרטאָדאָקסישן פֿאַרבאַנד‟ (אַ צאָל אָרטאָדאָקסישע גרופּעס פֿירן אָן מיט „געבורטרעכט‟־טורן, כאָטש ס׳רובֿ פֿון די באַטייליקטע זענען בכלל נישט פֿרום, און ווייסן ווייניק וועגן ייִדישקייט) איז געווען איבערראַשט צוליב אַ גאָר אַנדער ענין. „איך האָב געמיינט, אַז ווען די יונגע לײַט מאַכן צום ערשטן מאָל דורך אַ ישׂראל־טור, זענען זיי אַ סך מער פּאָזיטיוו־געשטימט צו דער איבערלעבונג,‟ האָט ער געזאָגט. במשך פֿון די 10 טעג, האָבן זיי זיך אָבער אָפֿט באַקלאָגט וועגן דעם עסן, וועגן דעם צײַטפּלאַן, און, פֿאַרשטייט זיך — אַז זיי קענען נישט געפֿינען קיין אָנדראָט־סיגנאַל, כּדי צו ניצן די אינטערנעץ.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.