אַ פֿאַרגעסענער אינטערוויו מיט גאָלדע מאיר — אויף ייִדיש

A Forgotten Interview with Golda Meir — in Yiddish

גאָלדע מאיר
Getty Images
גאָלדע מאיר

פֿון דזשאָרדין קוציק

Published January 14, 2016, issue of February 05, 2016.

(די 3 טע זײַט פֿון 4)

וועגן דעם סיכסוך איבערן אַרײַננעמען פֿרומע פֿרויען אין מיליטער, האָט מאיר דערקלערט, אַז די טענה, פֿאַר וואָס פֿרומע מיידלעך ווערן געצוווּנגען צו דינען אין אַרמיי קעגן זייערע רעליגיעזע און מאָראַלישע פּרינציפּן, און קענען ניט געהעריק האַלטן קיין צניעות, איז „קודם־כּל אַ ליגן און אַ בילבול. זיי צווינגט מען ניט צו גיין אין אַרמיי. צווייטנס, איז דאָס אַ מיאוסער בילבול קעגן די מיידלעך, וועלכע גייען אין אַרמיי‟. מאיר דערמאָנט, אַז עס זענען פֿאַראַן אַ סך רעליגיעזע מיידלעך, וואָס דינען יאָ אין צה׳׳ל און אַז די, וועלכע דינען ניט, קענען דינען דער מדינה דורכן אַרבעטן אין שפּיטאָלן און רעליגיעזע שולן. מאיר דערקלערט, אַז אויב אַ פֿרום מיידל וויל בשום־אופֿן גאָרניט ניט טאָן, וועט מען זי סוף־כּל־סוף, באַפֿרײַען פֿון דער נאַציאָנאַלער דינסט בכלל.

אין איינעם פֿון די זעלטענע מאָמענטן במשך פֿונעם אינטערוויו, אין וועלכן מאיר קלינגט עמאָציאָנעל, דערציילט זי בן־ישׂראלן וועגן אַ דעמאָנסטראַציע קעגן דעם אַרײַננעמען פֿרויען אין מיליטער, וואָס זי האָט געזען אין ניו־יאָרק. „דעם געשריי, וואָס איך האָב איצט אַליין געזען אין ניו־יאָרק, איז ניט נאָר אַפֿילו אַ חילול־מדינת־ישׂראל, דאָס איז אַ חילול־השם. ווען מע שטייט אַזוי אין די גאַסן אין ניו־יאָרק און מע וואַרפֿט אַזעלכע שקרים קעגן ישׂראל. און דאָס טוען בחורים און מיידלעך, וואָס זיצן גאַנץ רויִק אין וויליאַמסבורג. אויף דער מלחמה גייען זיי ניט. דאָס לעבן שטעלן זיי ניט אײַן… און זיי שרײַען קעגן מדינת־ישׂראל‟.

אַ ביסל שפּעטער אינעם אינטערוויו פֿרעגט בן־ישׂראל וועגן די באַציִונגען צווישן דעם סאָוועטן־פֿאַרבאַנד און מדינת־ישׂראל. מאיר דערקלערט, אַז זי פֿאַרשטייט ניט, פֿאַר וואָס די רוסן האָבן לעצטנס באַשלאָסן צו דערלאָזן, אַז מער ייִדן זאָלן קענען פֿאַרלאָזן רוסלאַנד. „די געזעצן פֿון לאָגיק אַרט ניט דער רוסישער רעגירונג‟, זאָגט די פּרעמערין. מאיר דערקלערט ווײַטער, אַז דער טריט איז מסתּמא אַ רעזולטאַט פֿון צוויי פֿאַקטאָרן: „ערשטנס, דער אויסערגעוויינטלעכער העראָיִזם, מיט וועלכן די רוסישע ייִדן פֿאָדערן זייער עליה‟ און „צווייטנס, דער אָפּקלאַנג, וואָס דאָס האָט געהאַט אין דער וועלט, קודם־כּל, צווישן ייִדן אין דער וועלט אָבער ניט נאָר ייִדן… אַפֿילו אַזאַ רעגירונג ווי די סאָוועטישע רעגירונג, ווען זי געפֿינט זיך אין אַזאַ סיטואַציע… מוז נאָכגעבן‟.