פֿון חנה מייזער
אַ חסידישע מאַמע באַמיט זיך צו פֿאַרזיכערן, אַז אירע קינדער זאָלן רעדן אַ ריינעם ייִדיש, אָבער אויך אַ פֿליסיקן ענגליש.
Read More
פֿון חנה מײזער
אײַנגעהאַלטענע טרערן
ס׳איז דאָ אַ באַלאָן אין מײַן ברוסט,
ער ברענט אונטער די אױגן,
איך פֿיל, װי פֿאַרלאָזט מיסט,
מײַן שטערן — אַ צעקנייטשטער בױגן.
Read More
פֿון חנה מײזער
פֿאַלש באַשולדיקט
די פּײַן פֿון זײַן פֿאַלש באַשולדיקט
איז אַ טאָפּלטע —
עס טוט װײ דאָס שלעכטע געפֿיל,
אַז אײנער איז אין כּעס,
אָבער ערגער איז זיך ערגערן,
אַז דער אָנקלאָג איז אַפֿילו נישט אמת.
מע קען פּראָבירן מסביר צו זײַן
ביז מע װערט רױט אויפֿן פּנים,
מע זינקט אין אַ זינקזאַמד
פֿון ייִאוש —
ס׳איז באמת אַ מין גיהנום.
Read More
פֿון חנה מײזער
איך װיל אױסטון מײַן גרױסן אַמעריקאַנער שמײכל,
װאָס באַדעקט טרױער און מידקײט און כּעס, און קינאה;
איך װיל אױפֿהערן צושאָקלען מיטן קאָפּ,
װי אַ מענטש װאָס האָט נישט קײן שׂכל.
Read More
פֿון חנה מייזער
יעדעס ווערק פּרצס איז אַ קאַמפֿפּונקט מגלה צו זײַן אַ װיזיאָנערישן אידעאַל, װאָס האָט זיך שטענדיק אַלײן אַנטװיקלט, אָבער איז געבליבן אַ װיזיע אָן אַ פּראָגראַם, אָן קײן „איזם‟.
Read More